Tag: schiphol

Datum: dinsdag 18 juni 2019

Afstand: 35,6 kilometer (volgens de kaart)

Al jaren staat het in de planning; het pelgrimspad lopen! De gids ligt al een tijdje op de tafel. Het plan is om helemaal naar het beginpunt in Amsterdam te lopen. Omdat er voor vandaag goed weer is voorspeld ga ik vandaag. Brood was al gesmeerd en water staat in de koelkast. De rugzak is snel gepakt. Na een ontbijt en kop koffie loop ik om vijf voor 7 de deur uit. Dochter zwaait me uit. En dan ben ik toch echt op weg.

Het eerste stuk is wat betreft route een makkie. Dit stuk is al eens gewandeld omdat de molenviergangroute al eens gewandeld is. De dijk tussen de bovenmolen en de middenmolen is door de dauw nog nat is zitten mijn schoenen al vlot vol water. Tot aan mijn knieën is het nat, Het is mooi weer, dus drogen doet het snel. Na de eerste drie molens van de molenviergang loop ik op naar de laatste molden. Onderweg komt een bekende van me langs gereden. Een heel verbaasd gezicht krijg ik toegeworpen. Gek vind ik deze blik niet; ik loop hier tenslotte nooit om 8 uur ’s morgens! Dan loop ik Aarlanderveen in. Kinderen worden naar de basisschool gebracht. Door een enkele ouder word ik gegroet.

Een drukke doorgaande weg steek ik over en dan loop ik Aarlanderveen uit in de richting van Korteraar. Doordat ik in de afgelopen jaren al heel wat geocaches heb geraapt in de regio kom ik aardig wat bekende punten tegen. Omdat het al aardig warm begint te worden ga ik al doorwandelend op zoek naar een schaduwrijk plekkie. Bij Papenveer is er de mogelijkheid om in de schaduw te zitten. Het drinken in de rugzak is nog aardig koel. Een van de flesjes is al snel leeg. Van Papenveer gaat de toch door richting Bilderdam. Onderweg is er bij de Sfeerstal de mogelijkheid voor een toiletbezoekje. Het lege flesje wordt gevuld met water. Langs het Aarkanaal gaat het richting Bilderdam. Op een gegeven moment vind ik de weg wat langdradig worden. Op mijn mobiel kijk ik of er nog een geocache op de route ligt. Ik heb geluk. Er ligt een cache op de route en wel GC7R153 en heet ‘rondje Drecht 3’. Het is een oppikker.

Door naar Bilderdam. De brug stond open voor een boot. Opvallend is dat de brug met de hand bediend wordt. Op de route richting de tolhuissluis is een oasen waterpunt. Een flesje water word leeggedronken en weer gevuld. Een paar fietsers zit uit te rusten. Een praatje ontstaat al snel. Dan gaat de tocht weer verder.

Vlak na de tolhuissluis begint een smal voetpad. Fietsers maken ook gebruik van dit pad en dat betekent dat ik regelmatig aan de kant moet om een fietser te laten passeren. De ene keer krijg ik een bedankje, de andere keer niet. Ik steek een aantal wildroosters over. Hier en daar vluchten schapen voor me weg. Helaas ligt er op dit pad geen geocache voor basisleden, dus een breekpuntje zit er niet in.

Via Vrouwenakker zit ik al snel in De Kwakel. Bij het fort is er een terrasje in de schaduw. Het fort zelf is dicht. Wel staat er een parasol op. Hier is het tijd om wat te eten. In de schaduw eet ik wat boterhammetjes. Het thuisfront hou ik via whatsapp op de hoogte. Onderweg maak ik hier en daar wat foto’s. Het leuke van de huidige communicatiemiddelen is wel dat een fotootje met avonturen snel geappt zijn.

Via de vuurlijn ga ik op naar Aalsmeer. De vuurlijn is een grasdijk met daartussen een paar overstapjes. Als ik aan de vuurlijn begin valt het me ineens op dat de stelling van Amsterdam/het waterliniepad een gedeelte van het pelgrimspad volgen.

Het gedeelte langs de Westeinderplassen is een leuk gedeelte. Mensen zoeken verkoeling aan de plassen. De watertoren is niet te missen. Ik maak een foto van de watertoren, maar de foto is wazig geworden. Ik neem me voor om de foto over te maken als ik mocht ik in de buurt zijn.

Bij de Stommeermolen wil ik een foto maken. Helaas heeft mijn mobiel er geen zin meer in. Het scherm blijft op zwart staan…. Jammer.

Stug blijf ik doorlopen. De Stommeerkade wordt verruild voor het Oosteinde. Op het terrasje van een Italiaans restaurantje duik ik neer. Tijd voor een koude cola en een toiletbezoekje. De waterflesjes worden bijgevuld.

Inmiddels heb ik aardig last van spierpijn gekregen. Toch besluit ik door te lopen. Via de Mr. Jac Takkade loop ik het Amsterdamse bos in. Gallowayrunderen grazen hier. In de schaduw van de bomen lopen wat kleine runderen. Heel schattig om te zien. Aan het einde van de Mr. Jac Takkade is er het viaduct over de A9. Ik ben uitgekomen op Schiphol oost.

Hier neem ik het besluit om  op te geven. Ik loop onder het viaduct door. De bus naar Schiphol plaza komt gelukkig al vlot. Het nemen van te weinig rust en vocht eist haar tol. Mijn beenspieren doen heel pijn als ik uit de bus stap. Lopen is strompelen geworden.

Onderweg probeer ik mijn mobiel aan de praat te krijgen. Gelukkig, het ding doet het weer. De hitte zal waarschijnlijk zijn tol geëist hebben. Het thuisfront stel ik op de hoogte dat ik er aan kom.

Op het station in Bodegraven word ik opgehaald. Als een oud omaatje strompel ik richting de auto. Ook al ben ik eerder gestopt dan de bedoeling was; toch ben ik maar wat trots op feit dat ik het tot Schiphol gered heb! Wat een luxe; thuis word er voor me gekookt. Aan de afwas hoef ik ook niets te doen.

Een dag later? Gaat het een stuk beter. Slaap en veel drinken hebben hun werk goed gedaan. Weer een dag later ben ik helemaal van mijn spierpijn af.  

Onderweg kreeg ik een aantal keren een duim omhoog als ik mensen me met de gids in de hand zien wandelen. Ik vat de duimpjes omhoog op als compliment!